Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
barmaqlıq — is. 1. Ağacdan, dəmirdən və ya məftildən qayırılmış tor, hörgü. Pəncərə barmaqlığı. Balkon barmaqlığı. Bağça barmaqlığı. – <Fərhad> cəld ayağa durub, dəmir barmaqlığa yanaşdı. M. Hüs.. Dayadıq alnımızı dəmir barmaqlıqlara; Günəş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
barmaxçalıx — I (Borçalı, Yevlax) nişan üzüyü, qaşsız üzük. – Barmaxçalıx qaşsız üzüxdü (Borçalı); – Barmaxçalıx qızıldan olur (Yevlax) II (Borçalı, Qazax, Tovuz) biçinçilərin barmaqlarına taxdıqları gön barmaqlıq. – Taxıl piçəndə əlimizə barmaxçalıx ge:rix’… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
calı — (Şəki, Zaqatala) cağa, laydıra keçirilən barmaqlıq. – Savınnığı calıdan as (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əlcəx’ — I (Çənbərək, Basarkeçər, Naxçıvan, Ordubad, Tovuz) bax əlcək I. – Kərəntinin əlcəyi qırılıf, gərəx’ təzəsin düzəldim (Basarkeçər); – Kərəntinin əlcəyi boz söyütdən yaxşı olar (Çənbərək); – Əlcəx’ qapıda olar tutmağa (Naxçıvan); – Xış əlcəx’siz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəbəkə — ə. 1) balıq toru; 2) qəfəs, barmaqlıq; 3) tora və qəfəsə bənzər pərdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
barmaqçalıq — is. 1. Bax barmaqlıq 3 cü mənada. 2. Qaşsız üzük (keçmişdə baş barmağa taxardılar) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beşbarmaq — is. 1. Barmaqlara taxılaraq, əl içində sıxılıb tutulan metal barmaqlıq şəklində silah. 2. Şana, beşdişli yaba … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məhəccər — is. <ər.> Balkonun, eyvanın, pilləkənin, körpünün kənarına çəkilən şəbəkə; barmaqlıq, sürahi. Dəmir məhəccər. Taxta məhəccər. – Məşədibəy göyərtədə dəmir məhəccərə söykənib nəhayətsiz boşluqlara baxırdı. M. Hüs.. Hətəm . . balkonun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəbəkə — is. <ər.> 1. Ağacdan, metaldan, daşdan, məftildən qayrılmış tor, hörgü, barmaqlıq; ornament. Pəncərə şəbəkəsi. Qapı şəbəkəsi. // Toraoxşar, toru xatırladan şey; tor. 2. Hər hansı bir yerdə müxtəlif istiqamətlərdə yolların, rabitə xətlərinin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üzük — 1. is. 1. Əsasən qızıldan qayrılan, bəzək üçün və ya evlilik rəmzi kimi barmağa taxılan halqa; barmaqlıq. Brilyant qaşlı üzük. – Balaca bir qutudan <Səkinə> «Zvezda» markalı qızıl saat və zümrüd qaşlı bir üzük çıxartdı. M. İ.. Güldanə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
